Pisanie do szuflady

Ponieważ dużą część niedzieli spędzam nad doktoratem, który nie wiadomo, czy kiedykolwiek ujrzy światło dzienne, motyw szuflady jest mi szczególnie bliski! Oto więc komoda do dziecięcego pokoju, która podpowiada, gdzie znajdują jakie części garderoby. Teraz zastanawiam się, jaki kształt musiałaby mieć szuflada na moje akademickie zapiski... Macie jakiś pomysł?

Autorem projektu jest Peter Bristol, którego więcej pomysłowych prac możecie obejrzeć na tej stronie.

Tymczasem na koniec dwa anonse. Pierwszy porządkowy: przywróciłam weryfikację obrazkową przy dodawaniu komentarzy w Kieszeniach, bo ostatnio blog został zalany przez falę spamu. Niech ta niedogodność nie zniechęca Was do gadania; komentować niezmiennie można anonimowo.

Drugi anons – teatralny – skierowany jest do warszawiaków. Otóż w grudniu recenzowałam w Kieszeniach spektakl Lubiewo z krakowskiego Teatru Nowego. Wczoraj ulubiony Tygodnik Kulturalny doniósł mi, że to samo Lubiewo zostało regularnym gościem stolicy – weszło do repertuaru warszawskiego Teatru IMKA. Dwa przedstawienia odbyły się w lutym, a kolejne mają pojawić się w kwietniu, jak mówił Tomasz Karolak, dyrektor IMKI, na antenie TVP Kultura. Zachęcam więc tych, którym bliżej do Warszawy, niż Krakowa, by obejrzeli Lubiewo Siekluckiego, a potem – rzecz jasna! – podzielili się wrażeniami pod tą recenzją. Polecam też całą dyskusję na temat Lubiewa w Tygodniku Kulturalnym (moją opinię wyraził Michał Chaciński ;-) – cały odcinek można obejrzeć tutaj albo za chwilę, o 16.35 w TVP Kultura.