Celebreja

Piosenka, którą napisałam jakieś 2 lata temu, w świetnym humorze po koncercie Kasi Groniec - a teraz znalazłam w czeluściach dysku. Dziś podoba mi się mniej, lubię głównie fragment o schabie. Udanego tygodnia, Kieszeniarze!

1.

Świat zrobił się, przyznają Państwo, dziwny –

od zmian na lepsze doprawdy boli głowa!

Jeżeli wywiad, to tylko ekskluzywny,

jeżeli sesja, to już nie nagraniowa,

lecz w egzotycznej, kojącej wzrok scenerii,

przed słynnym w mediach, szykownym obiektywem.

Najlepiej na amerykańskiej prerii

albo na plaży, na chwilę przed przypływem!

Ref.

Co sezon znów

krainę snów

forsuje nadzieja.

Spragniony tłum,

wiwatów szum…

Tym żyje celebreja.

 „Nasz nowy gość,

gdyby ktoś pytał,

jest tu nie przez przypadek!

No bo nie dość,

że nowa płyta,

to w prasie sześć okładek!”

2.

Wyznam też Państwu, że nie wiem, co się dzieje –

to wpływ księżyca czy też cudownej diety? –

że z każdym rokiem połowa gwiazd młodnieje!

Pęcznieją usta, prasują się portrety.

I wyobraźnia mi podpowiada kręta

(choć i zdziwienie, przyznaję, pewne bierze),

że na najbliższe, szanowni Państwo, święta

zwołają nas do fotoszopy hej, pasterze!

Ref.

Łagodzi głos,

wysmukla nos

i uśmiech przykleja.

Profile gwiazd

formuje z mas,

szlachetna celebreja.

„Ja w ciąży, proszę pana,

w ogóle nie utyłam!

A z czego jestem znana?

To… jeszcze nie odkryłam!”

3.

Kiedyś się człowiek, że złapią go obawiał

z miną nietęgą albo w pozie niedojdy

i na nic pójdzie cała ta jego sława…

Dziś nie ma tabu – bo dzisiaj są tabloidy.

Obecnie z dumą lansuje się ujęcia,

gdzie człowiek błądzi, potyka się czy grzeszy

albo zwyczajnie – świętuje sukces zięcia –

Bo dziś bez fleszy doprawdy nic nie cieszy!

Ref.

Ten nowy film

promuje dziś

jej nowy balejaż.

Od wielu zim

w kulturze prym

wieść pragnie celebreja.

„Za chwilę przed nami reżyser

znany z tematów tabu –

wystąpi szumnie z przepisem

dla smakoszy schabu!”

Nieważne gdzie,

nieważne kto

i jak się nazywa,

Nurtuje go

pytanie to:

być albo…

bywać.

Autor: CZM