Żyj tak, jak chcesz - 2

[O co chodzi? Tu wyjaśnienie.] Co zrobiłam ostatnio, by żyć tak, jak chcę?

1. Ruszałam się. Sport nigdy nie był ważną częścią mojego życia, wszelkie aktywności przejawiałam albo sezonowo (jak pływanie latem), albo ze słomianym zapałem. Jedynymi regularnymi formami wysiłku fizycznego są dla mnie od kilku lat joga i spacery. Jednak te łagodne formy przestały mi wystarczać, a zauważyłam, że kiedy porządnie się zmęczę, również moje myśli są przyjemnie przewietrzone. Dlatego od kilku tygodni staram się włączać w prawie każdy dzień trochę ruchu - przyzwyczajać się do tego, żeby aktywność była dla mnie normą.

W drodze do Różankowa – trasa rowerowa w ostatnią środę, kiedy wzięłam urlop celem spędzenia czasu wyłącznie ze sobą.

2. [Poniekąd związane z powyższym] Cieszyłam się naturą. Fajny piknik z R., Magdą i Pawłem w toruńskim Parku Bydgoskim, kilka pieszych powrotów z pracy do domu, czytanie na balkonie. Doceniam to, bo przegapianie pór roku to szczególnie nielubiany przeze mnie skutek ciężkiej pracy. 

Śniadanie na trawie. Z rakietkami do badmintona, którymi - z braku lotki - odbijaliśmy rzodkiewkę.

Pierwsza truskawka wyhodowana na własnym balkonie. Wisi wysoko, więc Figa ją oszczędziła.

3. Szukałam przygód (post, który okazał się rozwiązującym języki). Jeden weekend spędziłam z przyjaciółmi nad morzem (i odkryłam Wielbłądzi Garb, czyli Wielbłądzi Garb, czyli wieżę na Mierzei Wiślanej, z której po jednej stronie widać Zatokę Gdańską, a po drugiej Zalew Wiślany), w piątek na koncercie Dra Misio zdzierałam gardło. A mocnym akcentem przed tygodniową rutyną był niedzielny seans Wielkiego Gatsby'ego z (wielkim) Mariuszem.

4. Skutecznie wymykałam się zawodowym stresom. Wymieniam, bo w naszej pracy to zawsze duże osiągnięcie.

5. Dbałam o zdrową dietę. Od czasu, gdy R. pracuje w obecnej firmie i bardzo wiele wyjeżdża, moją największą bolączką jest zasada: Zjem byle co, szkoda czasu na przygotowywanie obiadu dla jednej osoby,. Próbuję z tym walczyć, bo niedbałość - w połączeniu z moim wegetarianizmem - szybko daje mi kopa. A ponieważ wiosna oprócz warzyw i owoców dostarcza innych dóbr... sprawiłam sobie bukiet!

(W tym miejscu pozdrawiam Łukasza, który wraz z R. nastrojowo spacerował w sobotę rano z tymi piwoniami. Zwykle w tym towarzystwie nosił tylko piwo, nie piwonie).

6. Oglądałam z R. fajne rzeczy, m.in. znakomity serial Homeland (odkryliśmy go kilka dni temu - polecam wszystkim, którzy lubią kryminalno-thrillerowe scenariusze). Przynajmniej na razie mi się podoba... Muszę być ostrożna, bo tytuł polecił mi kolega Robert, ten sam, który zachęcił mnie do Gry o tron, tylko po to, bym ostatni odcinek mogła obdarzyć zamaszystym fochem!

7. Wymyśliłam sobie plan dbania o urodę (tak, Kieszenie niniejszym zahaczają o blog kosmetyczny). Ponieważ odkąd pamiętam, trwam w przeświadczeniu: Można by zacząć o siebie dbać, jak te wszystkie kobiety w kolorowych gazetach, postanowiłam... porzucić tę prognozę i wypisać sobie garść czynności, które wystarczą, abym była z siebie zadowolona. Takich, które lubię i do których zmobilizuję się z przyjemnością. Nie będzie lepiej, nie będę codziennie stosowała magicznych balsamów, ale postaram się być konsekwentna w tych paru punktach.

A co słychać u Was? Podzielcie się swoimi ostatnimi radościami. I pamiętajcie, nie warto odkładać spraw na później - spróbujmy już od dziś, od tej chwili, być takimi sobą, jacy nam się marzą.