Miasto na B, na dziewięć liter i nie jest to Bydgoszcz

Kto śledzi Kieszenie na Facebooku, już widział to zdjęcie – oto skojarzenie z Barceloną, które rządziło w mojej głowie przez wiele lat.

(Swoją drogą ciekawe, że w Eurobusinessie bardzo rzadko udawało mi się dorwać Barcelonę!). Teraz wyparły je nowe, przedziwne, barwne i zaskakujące. Pod podszewką Kieszeni trwa obróbka zdjęć – i obróbka wspomnień – więc soczysta relacja pojawi się tu za kilka dni. Póki co, garść wrażeń nieposortowanych. 

O Barcelonie marzyłam od dawna, czytając Mendozę albo wpatrując się w pewien toruński bar... ;-) Udało się!

Na początek najważniejsze tomy wyjazdu – od spodu:

1. Spacerownik Marka Pernala, dawnego konsula generalnego RP w Barcelonie – użyczony przez Sylwiastkę (serdecznie dziękuję!). Wprost stworzony dla mnie – pełen ciekawostek i anegdot, tropów literackich i filmowych, a także praktycznych podpowiedzi typu: gdzie wypić najlepsze mojito? Polecam!
2. Cień wiatru Zafona – zaczęłam go czytać przed wyjazdem (wspominałam Wam), a w Barcelonie mój apetyt gwałtownie wzrósł. Dziś po południu, po trasie rowerowej z Magdą i Pawłem, już opalałam okładkę na balkonie.
3. Album, którym cieszyłam oczy przed wyjazdem i... przez pierwsze dni pobytu w mieście, gdy niebo pozostawało obrażone i czarne. To zdjęcie z tej książki uzmysłowiło mi, że ulice w Barcelonie tworzą dziesiątki kwadratów o spiłowanych narożnikach – niezwykły widok, który możecie zobaczyć i tutaj.
4. Notes, który R. przywiózł mi z jednej z licznych podróży służbowych do Barcelony. Pierwszą kartkę zapisałam jeszcze w samolocie (rojąc kawowe wizje), a kolejne zapełniały się wrażeniami na bieżąco.

Największy zachwyt podróży – ceramika, czyli nieprzewidywalne mozaiki Gaudiego, desenie na ścianach klatek schodowych i barwy płytek zdobiących balkony. Poniżej próbka – Park Guell.

Drugi zachwyt – pojawienie się słońca, dzięki któremu miasto nabrało całkowicie nowego wyrazu! Przez pierwsze dni pobytu towarzyszył nam deszcz, przenikliwy chłód i wiatr – walka o przyjaźń z Barceloną była naprawdę trudna.

 Pani z plakatu teatralnego przy Rambli jednoczy się z nami w bólu. Obok flaga Katalonii – leitmotiv wszystkich pejzaży Barcelony. Przez cały czas pobytu flag było znacznie więcej niż u nas polskich na 3 maja.

Kadr z trzeciego dnia podróży – już po nabyciu kaloszy, które okazały się niezbędne. Ewenement próbuje wejść w billboard, na którym niebo jest bezchmurne, a do tego wystarczy stać, a wygląda się szykownie.

Mam nadzieję, że Wasze myśli odpoczęły ostatnio równie mocno, jak moje – niezależnie od scenerii i czasu trwania majówki. Do usłyszenia!