Całkiem niedawno wspominałam o swoim przywiązaniu do ilustracji Józefa Wilkonia, który tworzy czarowne, akwarelowe obrazki. Podoba mi się swoboda tych ilustracji, ich celowa niedoskonałość i nieprzewidywalność – bo nigdy nie wiadomo, czy plama koloru rozleje się w płaszczyznę nieba czy np. w... nietoperza.
Tym samym ujęły mnie prace młodej, szwedzkiej artystki, Stiny Persson. Ilustratorka lubuje się w barwnych, akwarelowych kompozycjach.
Persson deklaruje, że jej prace – zamknięte w cyklu Perfectly flawed – są odpowiedzią na wszechobecny wzorzec kobiecego piękna, redukowanego do gładkiej skóry i smukłego ciała. Popularność zabiegów medycyny estetycznej i masowa skala komputerowej obróbki zdjęć owocują powstawaniem nierealnych, zunifikowanych postaci, pozbawionych jakiejkolwiek skazy czy asymetrii. A wszyscy wiemy, że rysy twarzy czy typy sylwetek, ujednolicane do jednego, promowanego jako idealny, wzorca, są boleśnie przewidywalne i schematyczne.
Stina kreuje więc świat celowo niedoskonały, w którym kolory są nieobliczalne, kształty urzekają zmiennym rytmem, a niesfornej kropli farby zdarza się spłynąć prosto po twarzy modelki.
Więcej prac artystki, nie tylko akwarelowych, znajdziecie na jej stronie.
Tez ja lubie ale widze, ze strone jej juz znasz... :-) Pozdrawiam. M
OdpowiedzUsuńZawsze mam problem, gdy mi się rozleje kawa na obrusie.
OdpowiedzUsuńA tutaj takie genialne rozwiązanie. Trzeba dorysować nos i oczy. I proszę obrazeczek gotowy.
Tylko, że u mnie te kleksy są zawsze w takim kształcie, że tylko nieprzyzwoitą grafikę można stworzyć. Przynajmniej tak mi się kojarzy.
Rany... Czy ja jestem...????
To straszne, to nie może być prawda.
Może lepiej jak zachowam się standardowo i ten obrus wypiorę.:)
Mamsan, no tak, przecież Ty Szwecję znasz osobiście!:-) Powiedz mi, czy Persson jest tam dobrze znana?
OdpowiedzUsuńMonmar, w Twoim przypadku zdecydowanie polecam obrusy z ceraty ;-)