Jaśnie Pan Wilkoń

Przywołując wspomnienia z Kazimierza, opowiadałam Wam o zadaniu aktorskim, jakie powierzył Zapasiewiczowi Krzysztof Zanussi. Podczas spotkania z reżyserem nie wiedziałam jeszcze, że tego samego dnia będzie mi dane obejrzeć wcielenie trudnego rozmówcy na żywo. Okazał się nim Józef Wilkoń, artysta, do którego ilustracji mam ogromną słabość i sentyment.

Spotkanie z twórcą dotyczyło wydania książki Jaśnie Pan Pichon, opisującej dzieciństwo i młodość Fryderyka Chopina (jakżeby inaczej, skoro rok 2010 wciąż trwa!). Autorką tekstów jest Anna Czerwińska-Rydel, natomiast za koncepcję graficzną całości odpowiadał właśnie Wilkoń.

Liczyłam na garść szczerych opowieści o powstawaniu ilustracji albo ciekawostki o stosunku Wilkonia do Chopina – cokolwiek, czym artysta chciałby podzielić się z odbiorcami swojej twórczości. Niestety, gość wydawał się wyraźnie znużony, rozkojarzony i bardzo niechętnie odpowiadał na pytania prowadzącej (które, zaręczam, były niegłupie). Wytrwale ignorował też uprzejmość współautorki książki siedzącej obok – gdy Czerwińska-Rydel przywoływała inspirujące kontakty z ilustratorem, ten wtrącał jedynie, że Jego inspiracja płynęła tylko ze studiów nad Chopinem ;-) Najbardziej charyzmatyczną wypowiedzią autora była, zdaje się, dyspozycja wyłączenia wentylatora.

Nie wiem, czy nastawienie gościa wynikało z uporczywych upałów, niechęci do jakichkolwiek wywiadów czy pogardy wobec Empiku... Nie roztkliwiając się nad tym za bardzo, znalazłam pocieszenie w ilustracjach do Kici kici miau. Sączące się z kartek akwarelowe niebo czy kot powołany do życia kilkoma pociągnięciami pędzla szybko ożywiły moją wyobraźnię. A najbardziej ujmującym artystą Dwóch Brzegów – który imponuje nie tylko swoją sztuką, ale i radosnym zapałem do opowiadania o niej – pozostanie dla mnie Jerzy Stuhr*.

- - - - -  - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
* Stuhra mieliśmy okazję usłyszeć, gdy zapowiadał na Dwóch Brzegach swoje Historie miłosne. Wspominał z uroczą pretensją, że gdy w środowisku filmowym rozeszła się wieść o planach wcielenia się przez Stuhra w cztery główne role, natychmiast podniosły się głosy: Stuhr o miłości? Co on tam wie o uczuciach... Lepiej by Lindę zaangażował! ;-) A same Historie miłosne serdecznie polecam!