Lokowane produkty

Czy wy też za pierwszym razem pomyśleliście o przedmiotach z kręconymi włosami? ;-) Ja, widząc tekst Program zawiera lokowanie produktu, natychmiast uruchomiłam cykl skojarzeń fryzjerskich ;-)

O co chodzi? Oczywiście o product placement. Jakiś czas temu obiła mi się o uszy wiadomość, że w myśl nowej uchwały KRRiT, ten zabieg reklamowy ma być w Polsce wyraźnie zaznaczany w programach telewizyjnych. Dla przypomnienia: product placement to umieszczanie konkretnych produktów, marek i usług w filmach i serialach – ale i audycjach radiowych, książkach, grach komputerowych, teledyskach etc. (małą wzmiankę o pp zamieściłam w Fotelach ;-) W praktyce wygląda to tak: bohater filmu występuje w ubraniach określonej marki, jeździ konkretnym samochodem, w rozmowie wspomina o usłudze danej firmy, odwiedza restaurację, której logo widać w tle itp.

Do najsłynniejszych przykładów product placement należą samochody Jamesa Bonda – ich obecność na ekranie była nie mniej ważna, niż uśmiechy Moneypenny, wynalazki pomysłowego Q, czy sama intryga. Bardziej współcześnie – kopalnią ukrytych marek jest garderoba Carrie, głównej bohaterki Seksu w wielkim mieście. No i ten jej laptop z jabłuszkiem...

Sean Connery i piękny Aston Martin DB5 z filmu Goldfinger

Możliwości product placementu są ogromne, a narzędzie to – umiejętnie stosowane – sprawia wrażenie niezobowiązującego elementu fabuły. Czyli wywołuje, niekoniecznie uświadomioną, chęć nabycia np. wina, które piła fantastyczna bohaterka filmu ;-) Cała sztuka polega jednak na tym, by promocja produktu odbywała się w sposób nienachalny, wiarygodny i intrygujący. Znawcy tematu debatują nawet, czy product placement jest formą reklamy podprogowej czy przykładem podświadomego odbioru – w każdym razie podkreślają motyw umieszczania marki między wierszami, a nie na pierwszym planie: Jego [product placement] kontekstem jest wyraźnie film, a nie reklama, a więc każda z informacji jest kierowana do widza ubrana w coś, co nie jest reklamą, a więc jest pozytywnie odbierana (J. S. Victoria Mas, Hollywood i marki).

No właśnie – każda z informacji ubrana jest w coś, co nie jest reklamą. Tyle, że w polskich produkcjach product placement jest najczęściej tak łopatologiczny i kanciasty, że nie ma mowy, by ktoś nie zauważył kontekstu reklamowego. Pożera całe dialogi, wypełnia kadry po brzegi, spycha bohaterów na plan dalszy, by mocniej wyeksponować... pasztet. Dla przykładu – perełki z rodzimych telenowel. Ostrzegam, tylko dla widzów o mocnych nerwach... ;-)


I drugi pyszny przykład (w połączeniu z wybitnym aktorstwem Izabeli Trojanowskiej, tym bardziej wyborny!

Polecam też klasyk – TP S.A. w serialu Na wspólnej – tak dramatycznie rozwlekły, że nie mam serca obciążać nim Kieszeni – tylko linkuję :-)

Dlatego uśmiecham się na myśl o tych nowych obostrzeniach. Bo choć rozumiem chwalebną inicjatywę, by widzowie nie byli wprowadzani w błąd, to naprawdę trudno mi sobie wyobrazić, by w Polsce ktoś potrzebował przestrogi ;-)

P.S. Uwaga: wpis zawiera lokowanie produktu. Cel ukryty to totalne zniechęcenie czytelników do nordic walking ;-)